Ik hou van Hugo en Nicole!

Gisterenavond mocht ik op uitnodiging van K&F een concert bijwonen van Nicole & Hugo, het meest legendarische showbizzpaar in Vlaanderen en op de wereldzeeën. Het voorprogramma bestond uit optredens van een kinderdansclub, een Brugse volkszanger en een accordeonist.

Toen het vrolijke paar opkwam, werd meteen duidelijk dat zij hun vak door en door kennen. Hugo droeg een stemmig zomerensemble bestaande uit een witte broek en een hemd in lapus lazuli, Nicole verscheen in een wervelende witte droomjurk.

Ze zongen hun grootste hits (live!) en gaven ondertussen ook nog een paar praktische tips voor een goed leven ("Hou van elkaar!", "Als je er enen wil drinken, dan moet je dat doen!"). Tussen de liedjes door verwezen ze ook naar hun Eurosong-verleden en het publiek pinkte een traan weg toen ze het hadden over de vergeten kniezwengel van Kate Ryan, waarop ze die beweging prompt in hun choreografie bij het lied "Baby Baby" brachten.

Want jawel, dansen kunnen ze nog steeds als de beste... Enkele leden van het publiek begonnen spontaan hun bewegingen na te bootsen waardoor de ambiance tot een hoogtepunt kwam.

Het publiek wou Nicole & Hugo niet laten gaan. Toen Nicole zich afvroeg: "Zijn jullie nog niet moe?", steeg er een golf van verontwaardiging uit de massa... Met pretlichtjes in hun ogen bracht het showbizzpaar dan nog hun nieuwste hit "Ole Ola" en afsluiten deden ze met een discomedley.

Achter de schermen mocht ik ze nog eens van dichtbij bekijken. Hugo is nog steeds guitig en Nicole straalt als de zon. Je kunt je niet anders dan blij voelen in hun nabijheid.

Hun single heet dan wel "Ole Ola", voor mij zijn ze nog steeds "ohlala".

Een ongedwongen huwelijk

Vrijdag was een inspannende dag. Er was het huwelijk van K&F maar het begon allemaal met een activiteit die werd ingericht door mijn speciale vriend jacoja + zijn handlanger. Door weer en door wind (vooral veel tegenwind) fietsten we langs rustige wegen naar de appendix van Knokke: Heist. Het was trappen geblazen en gelukkig konden we onderweg even verpozen in een restaurant dat speciaal voor ons even fungeerde als café.

In Heist toerden we wat rond (op de dijk was geen mens te bespeuren) om dan naar Zeebrugge te fietsen. Onderweg kreeg een nieuw lid van ons gezelschap pech met de fiets waardoor we een stukje fietstocht moesten missen, maar wij zagen dat als een welkome rustpauze. In Zeebrugge zelf, het was ondertussen middag geworden, parkeerden we onze stalen rossen om onze benen onder tafel te strekken van een bekend visrestaurant. Het was er leuk vertoeven, in prettig gezelschap en we genoten met z'n allen van onze garnaalkroket, soep en dagverse tongen (drie!).

Daarna reden we via een omweg naar de Blankenberge polders waar we uitleg kregen over de rijke flora op onze polders. Nooit geweten dat daar zoveel te beleven was. Jacoja + handlanger hadden veel werk in deze activiteit gestopt en ik wil hen hier dan ook nog eens bedanken.

Uitgeput kwam ik thuis en zonder veel te kunnen rusten spoedde ik mij naar de badkamer om mij klaar te maken voor het huwelijksfeest van K&F. Ik gleed in mijn nieuwe outfit en mocht even later op mijn nieuwe schoenen in hun kasteel schrijden. Tenminste, een kasteel dat ze afgehuurd hadden voor het huwelijksfeest. Na een korte begroeting, waarbij ik hun feestplunje goedkeurde en hen mijn wensen overbracht, bevond ik me alweer buiten waar ik op mijn wenken werd bediend met aperitiefhapjes en liters drank door donkerharige garçons. T&I waren er ondertussen ook bij komen staan. I is een collega van K, Norbert kent F vanuit de zakenwereld en samen kennen we dus elkaar. Ons gezelschap werd verder nog aangevuld door enkele collega's van I.

Na een poosje begon één van de donkerharige garçons lawaai te maken met een bel en maande ons aan om naar een tuingebouw te gaan waar het "echte" feest zou doorgaan. Het ging er ongedwongen aan toe: iedereen mocht zitten waar hij wou en er was gekozen voor een buffetformule. Op het buffet lagen er zaken zoals gedroogde ham, brood, olijven, mozzarella, gedroogde tomaten, zalm en heilbot, puree met garnalen, calamares en meer van dat lekkers.

Nadat we van alles geproefd hadden, sprongen K&F op de dansvloer om er op de tonen van een nummer van Norah Jones hun huwelijksleven in te dansen. Al spoedig stond ik er ook, en zorgde ik samen met I voor het nodige benenwerk. Tussendoor waren er optredens van zangeres Natalia (die er beter uitzag dan ooit) en kwam er een (groot) lid van The Chordettes hun grootste hit lippen. De uren gingen veel te snel voorbij en we protesteerden dan ook luidkeels toen T en Norbert besloten dat het tijd was om naar huis te gaan...

We hebben ons goed geamuseerd en we hopen dat we samen met K&F nog lang en veel zo'n leuke momenten mogen beleven.

liefs,

Daisy Soleil
xox

Julie Andrews kan weer zingen!... of toch een beetje

Gisterenavond ben ik met Wendel naar "Shrek the Third" gaan kijken, in deze onpersoonlijke bioscoop. De film is niet meteen weggelegd voor de allerkleinsten, het zijn vooral de volwassenen die de fijne grapjes zullen begrijpen. Wil je de bekende sprookjesfiguren eens in een andere setting zien? Ga dan zeker kijken!




Mijn favoriete momenten:
  • Koningin Lilian kan met haar hoofd een muur inbeuken. Ze wordt er wel wat tureluurs van. Julie Andrews (die haar stem verzorgt) vertolkt dit door - volgens mij - de eerste tonen uit "My Favourite Things" te stamelen... Straf voor een dame die niet meer kon zingen na een mislukte operatie aan de stembanden. Ze zong wel nog een keer in "The Princess Diaries", maar dat kon je amper zingen noemen. Zou dit zangmoment de voorbode van iets meer kunnen zijn?
  • Sneeuwwitje zingt in het bos, en al haar vriendjes: vogeltjes, konijntjes, hertjes, eekhoorntjes, komen naar haar gezang luisteren.... Het is wel dan wel een ander liedje dan in de Disney-film, maar het klinkt net zoals toen: een lieflijk, wat oubollig geluid... alsof er iemand in een bokaal zingt.
Ik had ergens iets gelezen over de één of andere kwiet die kwaad is omdat ze in "Shrek the Third" zijn mop hebben gestolen over het maken van hoefgetrappelgeluiden met halve kokosnoten. Wat verder in de film verliest Raponsje (die prinses die haar vlecht liet zakken uit een toren zodat haar vrijer bij haar kon zijn) haar pruik. Ik mag gek zijn als ik die scène nog niet eerder zag in Sesamstraat... Hebben die daar ook bezwaar over gemaakt?

Iets anders nu: zij die houden van hardcore/punk/rock moeten beslist eens naar hier surfen. Schitterend!

liefs,

Daisy Soleil
xox

de royals strippen

Vrijdagavond waren T&I te gast op het domein. De stemming zat er al meteen in want ze hadden een gekoelde fles champagne mee. Als diner hadden we deze keer voor de Vietnamese keuken gekozen. Niet slecht, hoewel ik vond dat alle gerechten overgoten waren met dezelfde saus. Niet veel smaakverschillen... jammer!

Maar ons gezelschap trok zich daar niets van aan en met volle moed, en een beetje lichter in het hoofd, begonnen we aan dit spel. Wederom kende ik geen geluk. Ik had mijn beginposities een beetje ongelukkig gekozen en hoewel ik mij weerde als een duiveltje in een wijwatervat ging I met de grote prijs lopen. Ze glunderde!

Na een adempauze haalde T zijn nieuw spel boven. In dit spel komt het erop neer dat je door middel allerlei grondstoffen zoveel mogelijk punten behaalt. Met die grondstoffen wordt er een kathedraal neergepoot in een soort van Middeleeuwse setting. Nou, nou... na wat een eeuwigheid leek, had ik het spelletje eindelijk een beetje door. Toch vond ik het niet zo leuk. Vooreerst denk ik dat er om een kathedraal te bouwen een grote dosis religie nodig is. Deze was nergens in het spel te bespeuren. Bovendien speelt elke speler nogal 'op zijn eigen', waarmee ik bedoel dat er weinig interactie is met de andere gasten. Je kan bijna ergens iemand helpen... of een ferme loer draaien.

Onze spelletjes zijn niet op één, twee, drie gedaan en het was al lang na het klokje van middernacht voor ik mij kon terugtrekken. Zoals steeds was het plezant vertoeven in de aanwezigheid van T&I en ik hoop ze snel weer te zien.

Zaterdag was een belangrijke dag. Ik moest absoluut schoenen vinden die bij mij nieuwe garderobe passen. Ik kwam midden in de solden terecht... Veel volk, veel koopjes, maar een helse karwei om te vinden wat ik zocht. Ik vond mijn uitverkoren paar schoenen uiteindelijk en uitgeput van zoveel pas- en keurwerk begon ik aan de terugreis. Onderweg hield ik halt in deze winkel waar ik mijn befaamde wondersponzen vond. Hoezee!

De rest van de dag hield ik mij nuttig bezig met huishoudelijke activiteiten en met deze site. Het was die tijd van de maand om nieuwe horoscopen te maken en een mens is daar toch wel een tijdje mee zoet. Het was opnieuw laat toen ik mij tussen de lakens kon vleien.

Deze middag mocht ik mijn gestel verwennen met een kaas- en garnaalkroket, gevolgd door rosbief met andijvie en als toetje een stukje taart bij H&J. H is een echte keukenprinses en ook met naald en draad kan zij bijzonder goed uit de voeten. Mijn losse knoop aan mijn vest was in een minimum van tijd weer piekfijn in orde. Bedankt H!

J had ook een verrassing voor mij: een spiksplinternieuwe polshorloge van dit merk. Een mooi cadeau dat ik vrijdag samen met mijn nieuwe garderobestukken en nieuwe schoenen zal showen op het huwelijk van K&F. J, dank je wel!

Daarnet strompelde Wendel hier binnen. Hij was op de uitnodiging van een serviceclub ingegaan en had er enkele kilometers fietsen opzitten. Op de terugweg had hij behoefte aan verpozing en dat vond hij hier.

Heel veel tijd kon ik niet vrijmaken voor hem want één van mijn favoriete tv-programma's stond op het menu. Er werd ondermeer verslag gedaan van de handelreis van onze kroonprins met zijn vrouw naar China. Op één of ander banket ginderachter wou hij grappig uit de hoek komen door erop te wijzen dat hoewel er veel mooie dames aanwezig waren, er voor de heren ook iets was, nl. de lekkere Belgische keuken. Zijn vrouw daarentegen wou de Belgische stripkunst in de verf zetten en had een stapeltje vertaalde Kuifjes-stripboeken mee voor enkele kinderen daar. Op de cover van één van die strips wees ze naar hondje Bobbie en noemde ze hem "Tintin". Ze leest er best nog eens eentje...

veel liefs,

Daisy Soleil
xox