Daisy Soleil gaat op bedevaart

Daarnet vond ik tussen mijn post een vriendelijke uitnodiging om naar een optreden van deze dame te gaan kijken. In het verleden had ik al het genoegen om enkele van haar concerten bij te wonen en steeds werd ik aangenaam verrast door de kwaliteit en inventiviteit van het gebeuren.

Het nieuws dat ze naar ons land ging komen vond ik eerst ronduit belachelijk. Ik geloofde er niets van. Welke zaal heeft trouwens de capaciteit om aan haar eisen te voldoen? Deze misschien?

Maar er is dus een oplossing gevonden en ik mag dus samen met mijn entourage op 11/7 in een weide gaan dansen. En dan nog eens helemaal vooraan ook! Ik weet alvast wie ik allemaal zal meenemen. U ook?

liefs,

Daisy Soleil
xox

Be. is haar naam

Nu alle feesten, recepties, party's en bijeenkomsten naar aanleiding van de overgang van oud naar nieuw bijna achter de rug zijn, krijg ik weer wat tijd om u te verblijden met enkele schrijfsels. Het is al een hele poos geleden dat ik hier kwam en sommigen onder u bestookten mij in blinde paniek met berichten die naar mijn gezondheidstoestand informeerden. Ik wil u allen geruststellen: met mij gaat het opperbest. En aan zij die zich op hun blote knieën in het stof wierpen en mij smeekten om toch zeker terug te schrijven, durf ik zeggen: bedaar, ik ben er altijd voor u.

U zult het misschien gemerkt hebben toen u een blik wierp op de balk hiernaast: enkele speciale vrienden kwamen erbij, enkele speciale vrienden gingen. "Change, we believe in", zegt deze knappe man in Amerika en ik volgde zijn raad op. Nu nog hopen dat hij zich aan zijn eigen beloften houdt: een verandering ten goede.

T&I hielden zich alvast aan hun belofte: een paar maanden geleden schonken ze mij het allermooiste wat mij ooit is overkomen... hun tweede dochter. Met bijzonder veel fierheid als bevlogen petemoei kan ik u melden dat deze spruit bij de geboorte beschikte over een flink gewicht, een aanzienlijke lengte, een rebelse haardos en natuurlijk het liefste snoetje van allemaal. De energieke B. transformeerde zichzelf onmiddellijk in lieve en bezorgde grote zus en verheugt zich al op haar nieuwe speelkameraadje. Moeder I. doorstond de bevalling met glans en straalde zoals alleen zij dat kan. T. vervulde zijn vaderlijke plichten met alle égards en verlangde vooral naar zijn bed.

De gezegende Be. - zoals ik mijn petekind hier voortaan zo zal noemen - groeit ondertussen als kool, heeft een gezonde eetlust en beschikt over een fantastische longinhoud en verbazend stembereik. Een carrière die verbonden is aan de Scala van Milaan ligt in het verschiet! Ik mocht ondertussen al eens op haar en haar energieke zus passen toen T&I naar een concert gingen. Mijn moederlijke gevoelens namen meteen de bovenhand toen ik haar wiegde en verschoonde. Met een half oog keek ik ondertussen naar de belevenissen van deze en deze prinses; twee films waarmee de energieke B. en de ietwat minder kwieke Norbert de tijd van hun leven beleefden. De tijd ging veel te snel voorbij en T&I kwamen hun kroost terug halen. Ik kijk al uit naar de volgende keren!

Rond de jaarwisseling hield ik mij natuurlijk ook nog met andere feestelijkheden bezig. Alles begon met een stemmig optreden van dit olijke tweetal. Ik genoot er ontzettend van en bij het naar huis gaan, sneeuwde het. En zo begon een lange lijst van winterse feesten. Kerstmis bracht ik door in familieverband (waar ik nu natuurlijk ook T&I bijreken). Oudejaarsavond werd een knallende party in de feestzaal van G&I in de aanwezigheid van goede vrienden.

En zo is het nieuwe jaar ondertussen bijna een maand oud. Mijn agenda staat alweer boordevol leuke activteiten waarover ik u ten gepaste tijde zal berichten.

En ietwat laat, maar steeds vriendelijk genegen bezorg ik u allen graag nog mijn beste wensen voor 2009.

liefs,

Daisy Soleil
xox

Ik hou van Hugo en Nicole!, deel 2

Zoals trouwe bezoekers van deze blog ondertussen weten, ben ik een devote fan van Nicole en Hugo. Hun nieuwe cd staat al een tijdje op 'repeat' in mijn cd-speler en ik was heel blij toen ze onlangs de prijs van de Zomerhit van deze radiozender wonnen.

Gisterenavond mocht ik dit zoetgevooisde echtpaar nog eens aan het werk zien. Op uitnodiging van T&I bevond ik me op de festivalweide van deze plek. De toekomstige ouders van mijn petekind hadden voor een speciale plek dichtbij het podium gezorgd, waardoor ik alles van nabij kon volgen. Opnieuw namen Nicole & Hugo me mee op een muzikale wereldreis. De opwinding die ze uitstraalden en de grapjes die ze maakten, zorgden ervoor dat ik wenste dat ik met hen op dit schip zat. Ik hoop dat mijn droom ooit werkelijkheid wordt. Ons gezelschap zong mee (of probeerde dit toch), wiegde heen en weer, zwaaide met de armen en onze handen gloeien nu nog van het vele klappen. Zelfs de energieke B. werd er stil van!

Na het perfecte optreden ging ik ze nog eens begroeten achter de coulissen. Ik gaf hen een kleine attentie cadeau en zij signeerden graag mijn nieuwe cd van hen. Ik kreeg ook nog een gehandtekende foto, die weldra in een mooi lijstje zal prijken in mijn salon.

Naast Nicole & Hugo zag ik ook deze heer aan het werk. Ik heb bewondering voor deze jongeman die met zijn verhaaltjes en mimiek een hele zaal in vervoering kan brengen. Wat hij vertelt, is soms op het randje... maar dat maakt het extra pittig. Ook T&I, die erbij aanwezig waren, waren vol lof over hem. Norbert daarentegen had last van zenuwen. Niet vanwege het optreden maar wegens onze plaatsen: vooraan op het tweede balkon... Hij was bang dat hij naar beneden zou storten... Hij kalmeerde pas toen hij dit kreeg, in zijn stamcafé.

Met Wendel heb ik zelf enkele bange momenten beleefd. Niet dat hij mij heeft doen schrikken, maar wel zijn verzamelde oeuvre van deze dokter. Samen hebben wij er nu al enkele bangelijke avonturen van gezien en hoewel ik er zeer kan van genieten, bekruipt mij steeds een gevoel van onbehangen als ik deze begintune hoor.

Van deze begintune daarentegen begin ik spontaan te roepen: "Maar laat het dan toch! Bemoei je er niet mee!!". Het hoofdpersonage in deze serie werkt zich telkens in moeilijkheden die soms wel heel pijnlijk zijn. Maar die Wendel en mij hard doen lachen.

Vandaag had ik nog een veel groter blij moment: samen met I. ging ik naar de vrouwendokter die haar zwangerschap mee begeleidt. De zus van I., wiens naam ook met een I. begint, was er ook bij. Samen waren we getuige van de wonderbaarlijke techniek waardoor we in de gezegende buik konden meekijken. En ik mag u nu al zeggen: het nieuwe kindje is zeer hard aan het groeien en in uitstekende gezondheid. Het geslacht weet ik ook al... maar u zal nog een tijdje moeten wachten.

Of zoals de gynaecoloog het zelf zei: "Geduld is een schone deugd!".

Liefs,

Daisy Soleil
xox

Daisy wordt kinds

Wendel heeft mij de voorbije weken inderdaad veel verhalen verteld over zijn reis naar dit Aziatisch land. Ik zou er best wel eens zelf een kijkje gaan nemen, maar het is zo lang vliegen en ik moet bekennen dat ik niet meteen een vliegtuigmens ben.

Maar je weet nooit... en dit hotel ziet er niet slecht uit.

Verder nam hij mij ook mee naar dit festival aan onze kust en samen keken we ook in première naar deze film. Wendel is morgen trouwens jarig. Ik wens hem hier alvast een dikke proficiat!

K&F (je weet wel, die vrienden die onlangs in mijn buurt zijn komen wonen) vonden het nu toch wel tijd worden om mij te inviteren in hun opgeknapte huis. En zo mocht ik mij maandag in hun gezelschap vinden. Ik kreeg er eerst de 'grand tour' in hun huis waarvoor ze beslist een pluim verdienen. Deze dames kunnen er alvast niets komen doen want je kunt er écht van de vloer eten (of beter... van het hagelnieuwe parket).

Ik mocht ook hun poes bekijken, die wat later langs mijn benen streek toen ik op hun terras zat en mocht genieten van een glaasje wijn met tapas.

K&F (en hun poes) lijken goed te zijn ingeburgerd in onze buurt en ik hoop dat ze blijven genieten van hun huis, van elkaar en van hun wandelingen door het nabijgelegen park.

Ik zat gisteren alvast in dit attractiepark. Natuurlijk niet alleen, wel met Norbert en met T&I én natuurlijk de energieke B. Door onheilspellende weerberichten liepen we daar quasi alleen rond waardoor we nergens moesten wachten om op een attractie te kunnen gaan. Het regende trouwens ook zo goed als niet. Desondanks had ik mijn nieuwe regenjas meegenomen en die kwam goed van pas op de attracties waarbij je door het water sjeest, zoals de 'River Splash', de 'Bengal Rapid River', de 'Niagara' en de 'Big Chute'.

B. beleefde de tijd van haar leven in het Kid's Park: ze vaarde met een ballon, zat op een kikker, reed met een expresstrein, deed een rondje in het minirad, nam een gekke koets, vloog met de vlinders, bestuurde een tuff tuff en zwierde met koffietassen. Samen zagen we ook allerlei dieren, zoals de olifanten die een wel bijzonder vies bad namen.

Ik trok T. mee naar bijna alle 'gevaarlijke' spelen: we werden in de lucht geschoten, terug naar beneden geworpen en overkop gedraaid. I., die zich in gezegende toestand bevindt, moest het wat kalm aan doen en B. is net nog geen 1 meter groot waardoor ze bij haar mama moest blijven. Norbert had het druk met zijn i-phone.

Het is een mooi park, met attracties voor kinderen én volwassenen. Ik vind het wel jammer dat het thema van "Suske en Wiske en het Zoemende Ei" weg is. De zogenaamde "Voodoo River" kan beslist wat meer spanning gebruiken en een beter aanbod aan maaltijden zou ook leuk zijn. Niettegenstaande: dit park is een aanrader voor iedereen!

In het naar huis rijden hielden we nog even halt in deze babywinkel. Ik kreeg meteen zin om er alles te kopen, maar werd in toom gehouden door I. Zij kreeg alvast een doos mee met allerlei brochures waaruit zij een keuze kan maken.

Ik ben benieuwd wat zij allemaal zal kiezen. Gelukkig hoef ik niet al te lang te wachten op een antwoord want weldra gaan we weer samen op pad. Deze keer gaan we deze heer bekijken.

Oh ja, ik zag ook deze supervrouw aan het werk. Naar mijn mening een zeer begaafde artieste, maar met wat meer knipwerk was haar show top geweest. Nu zaten er enkele wel zeer flauwe stukken in. Maar ik durf met haar de vergelijking maken met deze grappige dame en ik geef u graag haar boodschap mee: lach eens meer als een kind.

Doet u mee?

liefs,

Daisy Soleil
xox

I-pholie

Eerlijk gezegd begrijp ik de hele heisa rond de verkoop van deze telefoon niet zo goed. Overal hoor ik geruchten over teleurgestelde mensen die tevergeefs een exemplaar proberen te bemachtigen. Ik ging vorige week vrijdag gewoon naar een vestiging van deze provider en bestelde er twee exemplaren (voor Norbert en voor mij) en de volgende morgen kreeg ik al een telefoontje dat ze op mij lagen te wachten. Zo zie je maar, een aardig woord hier, een complimentje daar en je krijgt wat je wenst. Of zoals het spreekwoord zegt: "Met de hoed in de hand, komt men door het ganse land". Alvast een pluim aan het team van deze winkel: ik werd er uitstekend geholpen en men nam er ruim de tijd om mij de functies van mijn nieuwe gsm uit te leggen. Goed zo!

Is die nieuwe gsm nu zo speciaal? Ik vind alvast van wel. Het is kinderspel om er sms'jes mee te versturen (je hoeft niet meer te sukkelen met kleine knopjes), mijn agenda is nu overzichtelijk en kan ik overal raadplegen, ik kan er uitstekende foto's mee maken, naar films kijken, de beurs in het oog houden, de weg niet meer verliezen, de weersvoorspellingen becommentariëren, op de klok kijken, een rekensom maken, nota's nemen, naar muziek luisteren, online aankopen doen, surfen op het internet, mijn mails bekijken en natuurlijk ook gewoon bellen. Is het nodig om dat allemaal te hebben in één apparaat? Neen. Is het handig? Absoluut! En natuurlijk is ook het design perfect.

Zo vindt ook T. Ik was bij hem en I. (én natuurlijk de energieke B.) dit weekend te gast. Het olijke drietal was net terug van twee weken vakantie in Italië. En ze hadden er aan mij gedacht: ik kreeg een prachtige aarden kruik om olijfolie in te bewaren. Ook Norbert deelde in de prijzen: hij kreeg een verwenpakket in chocolade. (Tip voor iedereen die Norbert wil doen opfleuren: gooi een chocoladereep in zijn richting en hij kraait van plezier).

Speciaal voor de gelegenheid hadden T&I hun Italiaanse koksmutsen opgezet en kregen we er allerlei culinaire specialiteiten uit hun vakantiebestemming aangeboden. Ondertussen betastte T. mijn nieuwste speeltje, keek ik met I. naar foto's van mijn toekomstige petekind en stak B. zeer snel een nieuwe puzzel ineen. Samen keken we ook nog naar hun vakantiefoto's en vakantievideo en voerden we leuke gesprekken.

Het werd een gezellige en vooral lekkere avond. We maakten ook plannen voor een daguitstap naar dit pretpark en voor een vierdaagse naar dit bungalowpark.

Vandaag komt ook Wendel naar huis. Hij reisde een tijdje door dit Aziatisch land. Ik ben benieuwd naar zijn reisverhalen!

Gaat u ook op reis? Veel plezier!
Blijft u thuis? Dan wens ik u mooie dagen toe.

liefs,

Daisy Soleil
xox

Brussel is een bruisende stad

Vrijdag trok ik er weer op uit. Ik ging een dagje door brengen in onze hoofdstad. Ik ging natuurlijk niet alleen, maar wel met een groepje mensen waaronder mijn nieuwste vriendin ID. Eerst toetsten we onze muzikale kennis in dit museum. Het terras dat bij deze instelling hoort, werd onlangs nog uitgeroepen tot één van de beste van het land en we konden er dan ook niet wegblijven. Sterker nog, het was er zalig vertoeven en bijna middag voor we er vertrokken.

Het was tijd geworden voor het betere shopwerk. Brussel bezit enkele van de meest exclusieve boetieks en ik ga er graag een kijkje nemen (en mijn rekening plunderen). Ondertussen ging ik ook gedag zeggen aan dit jongentje en dit meisje. Ik kwam voorbij deze vreemde organisatie en eindigde tenslotte in dit fameus huis.

Iedereen had ondertussen honger gekregen en we besloten om gezellig te gaan eten in een Grieks restaurant. De sfeer was er gemoedelijk en de retsina vloeide er rijkelijk. We zaten met onze groep wel een beetje krap, maar dat was wel zo gezellig.

Rond gegeten en in een vrolijke sfeer haastte onze bende zich tenslotte naar onze afspraak met deze man. Hij leidde ons rond in deze wijk. Zo kwamen we heel wat te weten. Wist u bijvoorbeeld dat u er enkele van de beste antiekzaken aantreft? En dat deze schilder er zou gewoond hebben? Dhr. Jacobs wist ons de hele namiddag te boeien met zijn markante verhalen en afsluiten deden we opnieuw op een terras.

Brussel? Een aanrader! Ook voor u misschien?

liefs,

Daisy Soleil
xox

Fout!

Vorige week trok ik er op uit met mijn nieuwe vriendin ID. We kennen elkaar nog niet zo lang, maar het klikt wel tussen ons. We zetten ons beiden in voor hetzelfde goede doel en werken daardoor soms nauw met elkaar. Toen ze me kwam vertellen dat ze niemand bereid vond om met haar naar deze film te gaan kijken, begreep ik meteen haar onderliggende vraag. Zo kwam het dus dat ik Norbert vorige donderdagavond achterliet met een magnetronmaaltijd en me naar deze onpersoonlijke bioscoop begaf.

De zaal zat quasi afgeladen vol met tienermeisjes. Enkelen van hen waren er in geslaagd hun vriend mee te krijgen. Van zodra die kerels het aanwezige publiek zagen, kregen ze allen een wanhopige blik in hun ogen. Het angstzweet brak hen uit en enkelen probeerden nog om met een smoes er vanonder te muizen. Helaas, hun vriendinnen bleven voet bij stuk houden en met afhangende schouders sjokten de jongemannen de trap op om met een veelbetekenende zucht in hun genummerde zetels te ploffen.

Ik zat daar totaal niet tegen mijn zin. Integendeel! De serie waarop de film is gebaseerd is één van mijn favoriete feuilletons. En zo kwam het dat ik getuige was van hoe Carrie meer kastruimte kreeg, Samantha haar lijn vergat, Miranda in het stof kroop en Charlotte zichzelf bevuilde. Dat laatste leek mij iets te veel onderbroekenlol (en volgens mij verzonnen om Kristin Davis toch maar een scène te geven), maar voor de rest heb ik mij prima geamuseerd. Ook ID was blij met haar avondje uit.

Vrijdagavond vond je mij ook niet thuis. Samen met T&I (ditmaal zonder de energieke B!) trok ik naar dit dansfeest. Nadat we samen hadden genoten van een snelle spaghetti, trokken T. en ikzelf onze turquoise tenues aan. I. had voor de gelegenheid een hagelnieuwe positiejurk aangeschaft. Norbert droeg een net hemd.

I. zorgde ervoor dat we dichtbij de ingang van dit complex parkeerplaats vonden en niet veel later amuseerden we ons temidden van 20.000 aanwezigen. Omdat we ons toch nog wat meer fout wilden voelden, trokken T., Norbert en ikzelf nog gekke hoedjes aan. I. werd het lichtpunt in ons midden door haar lichtgevende Playboy-oortjes. Ik maakte mijn outfit af door mijn oude bril op te zetten.

Die bril zorgde ervoor dat ik het spektakel op het podium goed kon volgen. Nadat de medewerkers van deze radio hun kunsten hadden vertoond (Alexandra Potvin zag er beter uit dan ooit in haar Donna Summer-kleedje en Showbizz Bart viel bijna omver toen Anke in zijn armen sprong), maakte Corry Konings het publiek gek. Helaas zong ze maar één liedje en ook haar Rekels had ze thuis gelaten. Freddy Breck leek een ander liedje te lippen dan datgene dat er werd gedraaid. De overgebleven dames van Bananarama werden uitgejouwd vanwege de zeer bedroevende kwaliteit van hun optreden. De Gibson Brothers deden turnoefeningen. Een lid van Tavares had een Boma-kostuum aan. Maar het was toch wel Laura Lynn die de zaal deed ontploffen. Nadat ze nog maar een halve noot had gezongen, ging het publiek totaal uit de bol. Dat ging zo door, de hele nacht lang. Helemaal fout, maar wel zo leuk!

We dansten onszelf bijna buiten westen. We kregen ook uitdrogingsverschijnselen want een drankje halen was een bijna onmogelijke opgave die maar liefst een half uur duurde. Laat in de nacht sloeg de vermoeidheid toe. Hoewel we ons ontzettend amuseerden, besloten we dat het welletjes was geweest. In de auto genoten en praatten we nog gezellig na.

T&I zijn inmiddels vertrokken (ja, mét de energieke B.) op vakantie naar Italië. Ik hoop dat zij zich daar tenminste even goed amuseren en kijk alvast uit naar hun terugkomst. Wedden dat we ons weer goed zullen vermaken als we elkaar terugzien?

Ik wens iedereen alvast een prettige zomer!

liefs,

Daisy Soleil
xox