Magie bij T&I

Gisterenavond reed ik met mijn rode raceauto rond in het mondaine Monaco. Ik deed mee aan de grand-prix, maar ik bakte er niet veel van: ik botste keer op keer tegen mijn medestanders, verloor op de één of andere manier vijf wielen, een remblok en een stuk carrosserie. En net voor de finish reed ik gezellig van de weg en kwam ik tot stilstand in een park. Ik stapte uit, ging in de publiekstribune zitten en ik zag hoe T. de lauwerkrans in ontvangst nam.

"Waarschijnlijk een spelletje?", hoor ik enkelen van u denken. Inderdaad, eindelijk was ik weer te gast op het domein van T&I voor een avondje vol smul- en spelplezier, en daar maakte ik kennis met het spel van T. waar hij zo lang op had gewacht.

T&I zagen er zoals steeds beklijvend uit en zorgden voor een prettige ontvangst met succulente hapjes en bruisende champagne. We vierden dan ook de verjaardag van I. - de beste vriendin die je kan bedenken. Ik had een geschenktasje voor haar mee met daarin wat leesvoer, wat verzorgingsproducten en een bon voor een verwendagje. Ze was echt ontroerd.

"En de energieke B. dan?" vragen de fans van dit jong veulen zich nu af. Wel, ze was er natuurlijk ook, met nog meer energie dan anders. Voor haar bracht ik een schrijfstok/toverstaf mee. Ze waande zich daarmee in de zevende hemel. Achtereenvolgens toverde ze mij om in een prinses, een toverkol en een goede fee. Steeds harder ging ze, door de kamer kaatsend als een gummiballetje, vervaarlijk zwaaiend met haar toverroe. Een flûte toverde ze om in een hoopje kristal en daarmee zat haar korte maar krachtige carrière als magische Barbie er dan ook op.

Na dit intermezzo namen we de draad van het aperitieven terug op. Er werden enkele afspraken gemaakt voor een kort verblijf hier en niet veel later zaten we gezellig aan de feestdis. I. had weer haar koksmuts opgezet en gaf ons als intro een bordje zalige scampi's gevolgd door een pittige pastaschotel.

Daarna was het dus de hoogste tijd voor dit spel, met rampzalige gevolgen voor mijn zelfbeeld. Gelukkig was er nog een toetje: ijs met vers fruit (met de eerste aardbeien!). De rest van de avond vergleed rustig: T. keek naar zijn favoriete sport op de televisie en Norbert, I. en ik keken in fotoalbums.

Veel te snel was er het uur om afscheid te nemen. Wedden dat we elkaar snel terugzien?

Daisy Soleil
xox