Chinees in Turkije

Zo ben ik terug van een zonovergoten, ontspannen vakantie in Kusadasi, een badplaats in de buurt van het Turkse Izmir. Ik verbleef er in een paradijselijk luxe-resort op basis van de formule all-in. Een keer zelf niet moeten koken of met de was bezig zijn... wie kan daar neen tegen zeggen?

Ik zei alvast geen neen tegen de enorme buffetten, waar zelfs zuigelingen een glas kregen aangeboden door een lid van het legertje medewerkers. Als ik die beu was, kon ik nog altijd terecht in een Turks restaurant, een Italiaans restaurant, een visrestaurant of bij de Chinees. "Een Chinees restaurant in Turkije?", denkt u nu wellicht. Ja hoor, dat was er ook en het was er erg lekker om te eten. Natuurlijk waren er ook diverse bars, tenten waar Turkse deernes hun kunsten toonden en waar ik genoot van pannenkoeken gevuld met spinazie en kaas, diverse tea-rooms met allerlei zoetigheden (o.a. met het zondige baklava) en een ijssalon.

Salons waren er in overvloed: een schoonheidssalon (waar ik onder handen werd genomen en tien jaar jonger buiten kwam), een kapsalon, een fotosalon,... en ook nog diverse salons om gewoon in te zitten.

Niet dat ik veel heb stil gezeten. Ik bezocht natuurlijk ook de diverse boetieks in het hotel en snoof de sfeer op van de leuke winkeltjes in de stad, ik zwom in het zwembad en werkte aan mijn conditie met de aquagym. Want natuurlijk was er ook de obligate zwerm animatoren die maar al te graag met mij wilden spelen: petanque, pingpong, volleybal, waterpolo, darts... teveel om op te noemen (en ook om daadwerkelijk te doen). 's Avonds toonden zij hun kunsten als allround-artiesten in knotsgekke shows en nog wat later zwierde ik samen met hen de beentjes uit in de plaatselijke disco.

Een duik in de zee zorgde ervoor dat ik 's avonds geen zout meer nodig had op mijn frieten en als het mij allemaal wat teveel werd, verstopte ik mij onder een parasol met een goed boek. Ook vanuit mijn schuilplaats hoefde ik maar eens te knipogen naar een kelner en werd ik terstond bediend. Zalig!

Een antieke stad stond ook op het programma: Efeze. In dit grootste openluchtmuseum ter wereld van het Romeinse rijk waan je je echt in de antieke wereld. Ik friste er mijn (ietwat) vervlogen kennis van mijn studies klassieke talen op, vergaapte mij aan de mozaïeken en bracht er een bezoekje aan de bibliotheek, het badhuis en zelf aan het bordeel!

Gelukkig stond daarna een bedevaart op het programma. Naar het huis van Onze-Lieve-Vrouw. Sommige senioren hedentendage kiezen voor een nieuw leven aan een Spaanse costa, maar Maria deed het al veel eerder en kocht een vakantiehuis in Turkije. Een aardig nonnetje leidde mij er rond. Ik liet er een kaars branden en kocht er wat heilig water want natuurlijk is er ook een handige bron aanwezig op deze plek. De Heilige Maagd moet er alvast een uitstekende conditie op nagehouden hebben want waarom zij er tijdens haar laatste levensjaren op aarde voor koos om boven op een berg te wonen - zonder de nabijheid van één of andere markt - blijft mij een groot raadsel. Telkens zij iets nodig had, moest ze de berg af- en op rennen. Ik reed die bewuste berg op en af in een autobus, Maria zal het wel niet met een Vespa gedaan hebben. Of misschien kon zij gewoon in haar eten voorzien door een vermenigvuldigingstruc. Haar zoon moet het toch van iemand geleerd hebben

Nu, om al die gedachten door te spoelen bezocht ik het wijndorpje Sirince. Hier wordt wijn gemaakt van allerlei soorten fruit. Na het proeven van meloenwijn, kweepeerwijn, moerbijwijn, kriekwijn, ging ik er nog wat - licht in het hoofd - shoppen. Zo stapte ik weer op de bus met in mijn armen enkele flessen wijn, een lederen tas, een gewone tas, een slaapkleed, een tafelkleed, kousen, handdoeken en enkele sleutelhangers. Gelukkig had Norbert nog wat plaats in zijn valies!

In de tempel van Artemis hield ik het sober (omdat er geen winkeltjes of cafeetjes waren) en liep ik enkele malen rond de enige zuil die resteert van dit één van de zeven wereldwonderen uit de klassieke oudheid. De rest staat in een museum in Londen... maar dat is voor een volgende keer.

Het was een mooie reis en voor mij alvast het begin van een zalige zomer.

Ik wens u alvast een even leuke ervaring toe!

liefs,

Daisy Soleil
xox

1 comment:

Anonymous said...

Je hebt het duidelijk naar je zin gehad. Bedankt voor je reactie op mijn blogje